Hurtownia piwa niemieckiego o historii piwa z zachodu.
Browarnictwo w Niemczech ma długą i bogatą historię, która sięga co najmniej średniowiecza. Właśnie w tych czasach uruchomiono najstarszy działający browar na świecie - Weihenstephan. Jaka jest historia niemieckiego piwa? Co zmieniło się na przestrzeni wieków?
Wieki piwowarstwa - warzenie kiedyś i dziś
Pierwsza wzmianka historyczna o uprawie chmielu w Niemczech pochodzi z 736 roku z miejscowości Geisenfeld w Bawarii. Pierwszy dokument dotyczący piwa powstał w 764 i informuje o dostawach piwa z Geisenfeld do klasztoru w Sankt Gallen.
W XVI wieku na bawarskiej ziemi powstała ustawa, która regulowała jakość i skład piwa niemieckiego - przyczyniło się to do dalszego rozwoju browarnictwa w Niemczech. Prawo czystości piwa (Reinheitsgebot) głosi, że do jego produkcji można użyć tylko trzech składników:
- wody,
- jęczmienia,
- chmielu.
Początkowo ustawodawstwo dotyczyło wyłącznie browarów regionalnych w Bawarii, jednak w ciągu kilku lat rozprzestrzeniło się na cały kraj i stało się jednym z najważniejszych elementów niemieckiego browarnictwa. W późniejszym czasie Reinheitsgebot przeszło różne reformy i zmiany polityczne, stając się stałym elementem niemieckiej kultury piwa.
W 1933 roku, została uchwalona Niemiecka Piwna Ustawa Podatkowa (Biersteuergesetz), która określa stawki podatkowe dla różnych rodzajów piwa, zależnie od zawartości alkoholu. Podstawowa stawka podatku wynosi 0,787 euro za litr piwa. Dla piw o wyższej zawartości alkoholu stawki podatkowe są wyższe i wynoszą:
- od 2,8% do 5,5% - 1,02 euro za litr,
- od 5,5% do 11,0% - 1,87 euro za litr,
- powyżej 11,0% - 3,4 euro za litr.
Ustawa zobowiązuje do przestrzegania Bawarskiego Prawa Czystości. Zgodnie z jej treścią, można wzbogacić piwo o jeden, dodatkowy składnik. Po zmianie do warzenia piwa dolnej fermentacji można użyć:
- wody,
- jęczmienia,
- chmielu,
- drożdży.
Dla piw wyższej fermentacji zezwala się na używanie innych słodów i cukru buraczanego, trzcinowego, glukozy czy środków barwiących, które powstały z cukrów. Ustawa przewiduje też możliwość warzenia piw pszenicznych.
Dziś niemieckie piwo jest wciąż produkowane zgodnie z Reinheitsgebot, jednak istnieją wyjątki takie jak piwa pszeniczne - do których można dodać drożdże pszeniczne. Jednak większość browarów nadal stosuje tradycyjne składniki i techniki w produkcji, co przyczynia się do utrzymania wysokiej jakości i charakterystycznego smaku piwa.
Niemiecka kultura picia piwa
Jedno jest pewne - nasi zachodni sąsiedzi kochają piwo. W kraju dostępne jest ponad 5 tys. marek piwa serwowanego najczęściej w ogródkach piwnych, których tradycja sięga już XIX wieku.
Piwo to uniwersalny napój - podaje się go na każdą okoliczność. Wesele, otwarcie wystawy, czy zwiedzanie parku - piwo w Niemczech zawsze pasuje i może być spożywane publicznie.
Przywiązanie do piwa jest widoczne także w sposobie serwowania trunku. Każdy rodzaj piwa ma dedykowane naczynie.
- Berliner Weiße - kielich,
- Kristallweizen - wysoka szklanka,
- Lager - kufel,
- ciemne piwo Alt - szklanka,
- Kolsch - wąska szklanka o poj. 0,2 l,
- Pilsner - pokal,- Henkel - szklanka z uchwytem.
